عفونت ریه، یکی از فوریت های پزشکی است که نیاز به درمان اورژانسی و موثر دارد. سیستم تنفسی انسان از بینی، سینوس ها، گلو، حنجره، نای و ریه تشکیل شده است. عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی بر بینی، گلو و سینوس ها اثر می گذارند، اما عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی، ریه و راه های هوایی را درگیر می نماید. عفونت های ریوی ممکن است، به دلیل عفونت های ویروسی مانند آنفولانزای شدید، کووید 19 و یا عوامل باکتریایی مانند بیماری سل به وجود آیند. یکی از علائم نشان دهنده عفونت، سرفه های شدیدی است که ممکن است، باعث ایجاد خلط شود. تنگی نفس، درد قفسه سینه و خس خس سینه در هنگام بازدم نیز از دیگر نشانه های عفونت های ریه می باشد. در اینجا می خواهیم، انواع عفونت ریه را مورد بررسی قرار دهیم.
کووید 19، یکی از بیماریهای تنفسی است که در صورت درمان نکردن به موقع، باعث التهاب ریه می شود. در این بیماری، ذرات مایع در ریه ها تجمع پیدا کرده و در بسیاری از مواقع نیاز به بستری و مراقبت های پزشکی وجود خواهد داشت. این بیماری در مراحل درگیری ریه، نیاز به استفاده از دستگاه اکسیژن ساز برای عفونت ریه دارد. با این که اکثر مردم از پنومونی ریه کووید 19 رهایی پیدا می کنند، اما اثرات طولانی مدت آن تا مدت ها در بدن باقی خواهد ماند. آسیب به بافت ریه در صورت درمان نامناسب می تواند، جبران ناپذیر باشد.
همه چیز در مورد عفونت ریه
آنفولانزای H1N1 که به آنفولانزای خوکی معروف است، یکی از بیماریهای تنفسی است که می تواند، به عفونت های ریوی منجر شود. این بیماری باعث بروز تب، درد عضلانی، گلو درد، سر درد و سرفه می شود. در صورتی که به موقع درمان نشود، ریه ها را درگیر خواهد کرد.
آنفولانزای مرغی یا H5N1، از انواع آنفولانزاها می باشد که دارای شباهت ژنتیکی به ویروسی است که پرندگان را آلوده می کند. تماس مستقیم با پرندگان، باعث بروز این نوع از آنفولانزا و سرایت آن در جامعه می گردد. این بیماری می تواند، تهدید کننده زندگی باشد، زیرا باعث درگیری ریوی می شود. داروهای ضد ویروس، اولین اقدامات درمانی برای این بیماری می باشند. اما در صورت بروز علایم شدیدتر، نیاز به بستری در بخش مراقبت های ویژه و تجویز اکسیژن وجود خواهد داشت.
از جمله شایع ترین فاکتورهایی که باعث بروز پنومونی و عفونت ریه می شوند، باکتری ها می باشند. پنومونی باکتریایی باعث ایجاد سرفه شده و مخاط ریه شما را درگیر خواهد کرد. پنومونی های باکتریایی معمولا در هنگام درگیری همزمان با بیماریهای تنفسی ویروسی، عفونت های ویروسی و یا در دوران نقاهت بعد از جراحی به وجود می آیند. پنومونی های باکتریایی معمولا برای درمان، نیاز به مصرف مرتب آنتی بیوتیک دارند. بیماری سل نیز نوعی پنومونی باکتریایی است.
عفونت های ریوی، منشا ویروسی و باکتریایی دارند
پنومونی ویروسی یکی از دلایل عفونت ریه است که در هر سنی ممکن است، به وجود آید، اما بیشتر در افراد مسن و خردسالان شایع است. انواع آنفولانزاها عامل اصلی این پنومونی و مرگ و میر کودکان زیر 5 سال هستند. از آن جا که این بیماری توسط میکروب های عفونی و ویروسی ایجاد می شود، مسری است. اما سرایت آن، کمتر از آنفولانزا است. اگر سیگار می کشید و یا بیماریهای زمینه ای مانند دیابت و یا بیماری قلبی دارید، ریسک عفونت افزایش پیدا می کند. ذات الریه ویروسی بسته به نوع ویروس، درمان های متفاوتی دارد، اما آنتی بیوتیک در مورد این بیماری بی اثر است.
برونشیت، بیماریی است که در آن ریه ها و کیسه های هوایی ملتهب می شوند. این نوع عفونت ریه به علت وجود مخاط باعث حملات سرفه پی در پی می شود. برونشیت به دو نوع حاد و مزمن تقسیم بندی می شود. برونشیت حاد ممکن است، در عرض پنج روز تا سه هفته بهبود پیدا کند. اما نوع مزمن، حداقل سه ماه در دو سال متوالی طول می کشد و عامل اصلی آن کشیدن سیگار می باشد. با این حال گرد و غبار، مواد آلرژی زا و گازهای سمی نیز می توانند، منجر به این بیماری شوند.
راه های مقابله با عفونت ریوی
همواره در تمام بیماری ها، پیشگیری حرف اول را می زند. رعایت موارد زیر، از عفونت ریه جلوگیری می کند:
1- از سیگار و دخانیات به دور باشید. کشیدن سیگار، ریسک ابتلا به بیماری های ریوی را به صورت قابل توجهی بالا می برد. علاوه بر آن دوره درمان بیماریهای ویروسی مانند کووید 19 و آنفولانزا در افراد سیگاری طولانی تر است.
2- به طور مرتب دستان خود و سطوح را ضدعفونی کنید. شستن دست ها و ضد عفونی کردن سطوح، بسیاری از ویروس های بیماری زا را از بین می برد.
3- زدن ماسک و رعایت فاصله اجتماعی نیز به خصوص در افراد با بیماری های زمینه ای واجب است.
4- واکسن بزنید. واکسن های آنفولانزا و کووید 19 یکی از موثرترین راه ها برای مبتلا نشدن به عفونت ریه است.
5- تغذیه خوب و خواب کافی، سیستم ایمنی بدن شما را بالا برده و بدن با ویروس و عفونت ها مبارزه خواهد کرد.
فیبروز ریه
عدم توجه به مراقبت های حین درمان عفونت ریه ممکن است، اثرات جبران ناپذیری را در پی داشته باشد. فیبروز ریه از بیماریهای خطرناک ریوی است که باعث بروز زخم هایی در بافت ریه می شود. متاسفانه در اکثر اوقات آسیب ریوی در اثر فیبروز، قابل بازگشت نیست. تداوم بیماری ممکن است، باعث از کار افتادن ریه ها گردد. فاکتور سن در فیبروز ریه عاملی تاثیرگذار است. اکثر بیمارانی که دچار فیبروز ریه می شوند، بالای 50 سال سن دارند.
در درمان عفونت های ریه، گاهی درگیری ریه در بیمار بالا بوده و تنفس بیمار با مشکل روبرو می شود. سندروم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) در بیماری هایی مانند کووید 19 باعث ایجاد تنگی نفس می شود. در این شرایط نیاز است، برای بالا بردن اکسیژن خون، از تجهیزات لازم برای درمان استفاده نمود. اکسیژن خون، فاکتوری حیاتی در عملکرد ارگان های مختلف بدن است. از این رو نیاز است که سطح اکسیژن خون در سطح نرمال نگهداری شود. برای کمک به تنفس بیمار، استفاده از دستگاه اکسیژن ساز برای عفونت ریه ضروری است.