9 از 9 نتیجه
1 از 1 نتیجه
دستگاه سی پپ و دستگاه بی پپ برای کمک به بیماران مبتلا به آپنه خواب به کار می روند. این دو دستگاه از اساس با یکدیگر مشابه بوده، فشار هوای مشخصی را وارد مجاری تنفسی بیمار میکنند. اما دستگاه بای پپ فشار هوا را در دو سطح به مجاری تنفسی بیمار وارد می کند. برای خرید و مقایسه انواع دستگاه های تهویه فشار مثبت در سایت جستجو کنید.
تهویه فشار مثبت (PAP) یکی از متداول ترین روش های درمان آپنه خواب می باشد. آپنه خواب یک اختلال تنفسی است که تقریباً 3 تا 7 درصد از جمعیت به آن مبتلا هستند. متداول ترین درمان از طریق تهویه فشار مثبت، دستگاه سی پپ یا تهویه فشار مثبت مداوم است. BiPAP نیز یکی دیگر از انواع آن می باشد که تهویه فشار مثبت جریان هوا را در دو سطح انجام می دهد. انتخاب نوع دستگاه PAP باید تحت نظر پزشک و بر اساس نوع بیماری باشد.
بیمار در حال استفاده از دستگاه بای پپ حین خواب
دستگاه فشار هوای مثبت مداوم (CPAP) متداولترین دستگاه برای درمان اختلالات آپنه خواب انسدادی است. همچنین از این دستگاه برای کمک به بیماران ریوی استفاده میشود. درصد اکسیژنی که دستگاه سی پپ وارد مجاری تنفسی میکند برابر هوایی است که تنفس میکنیم، بنابراین اگر بیمار نیاز به خلوص اکسیژن بیشتری دارد، باید از سایر دستگاه ها استفاده کند.
آپنه خواب انسدادی (OSA) باعث ایجاد وقفه یا مکث در تنفس می شود. این اتفاق اغلب به این دلیل که گلو یا مجاری هوایی برای مدت کوتاهی روی هم قرار میگیرند (شش ها روی هم قرار میگیرد و هوا از آن خارج می شود) یا چیزی موقتاً آنها را مسدود می کند رخ می دهد. دستگاه سی پپ در هنگام خواب جریان ثابت هوا را به داخل بینی و دهان بیمار هدایت می کند. بنابراین راه های هوایی را باز نگه می دارد و به بیمار کمک می کند تا تنفس طبیعی داشته باشد.
کمپرسور (موتور) دستگاه سی پپ جریان مداوم هوای تحت فشار را ایجاد می کند که از طریق فیلتر هوا به درون یک لوله انعطاف پذیر می رود. این لوله، هوای تصفیه شده را به ماسکی که در اطراف بینی یا دهان فرد قرار میگیرد، منتقل می کند. فشار هوایی که دستگاه وارد مجاری تنفسی می کند را می توان تنظیم کرد. در انواع پیشرفته تر، سی پپ، اتوماتیک است و دستگاه اتو سی پپ نام دارد. دستگاه اتو سی پپ توانایی تنظیم فشار هوا در لحظه و با توجه به نیاز تنفسی فرد را دارد.
استفاده از ماسک سی پپ مناسب از اهمیت بسیاری برخوردار است. زیرا به کارگیری صحیح آن، دستگاه سی پپ را به عملکرد کامل خود می رساند. عضلات تنفسی بیمار مبتلا به آپنه خواب، در هنگام خواب شل شده قادر به حرکت و تغییر وضعیت شش ها نیستند، بنابراین راه های هوایی مسدود شده تنفس سخت می شود. بیمار مرتبا در طول شب بیدار می شود یا خر و پف می کند. هوای تحت فشار (در صورتی که ماسک سی پپ کامل و محکم روی دهان یا بینی فرد قرار گرفته باشد) قادر است راه هوایی را باز کند و به فرد در اکسیژن رسانی به ریه ها و تنفس راحت کمک می کند.
همه ی دستگاه های سی پپ دارای 6 جز اصلی هستند. همانطور که قبلا اشاره شد، انواع دیگری از دستگاه های PAP نیز به نام بای پپ وجود دارند. مشخصات دستگاه بای پپ به طور کلی مشابه سی پپ می باشد؛ از این رو برخی آن را نوعی سی پپ می دانند.
که روی میز کنار تخت بیمار قرار میگیرد، یک کمپرسور کوچک و کم صدا است که هوای درون اتاق را گرفته و با فشار معین طبق تنظیمات دستگاه سی پپ، هوای فیلتر شده را به درون مجاری تنفسی می فرستد.
شیلنگ CPAP دستگاه را به ماسک متصل می کند. شیلنگ ها عملکرد ویژه ای برای به حداکثر رساندن جریان هوا دارند. طول آنها معمولاً شش فوت است.
این بخش به عنوان مفصل عمل کرده لوله را به ماسک متصل می کند. کارکرد آن در زاویه دادن به شیلنگ دستگاه و همچنین جلوگیری از ایجاد گره در آن حین خواب می باشد.
بسته به مشکلات تنفسی بیمار و تشخیص پزشک، ماسک سی پپ یا ماسک بی پپ ممکن است روی قسمت بالای بینی (ماسک بینی) یا روی بینی و دهان با هم (ماسک کامل صورت) قرار گیرد. سبک دیگر ماسک سی پپ، ماسک نازال است که از پایین به سوراخ های بینی وارد می شود. استفاده از ماسک ها آسان است، اما انتخاب آنها بسته به پوزیشن خواب بیمار، شکل صورت و سایر متغیرها خواهد بود. بنابراین، توصیه می شود انواع مختلف ماسک ها را امتحان کرده ماسک مناسب خود را انتخاب کنید.
انواع ماسک سی پپ
که ماسک را در موقعیت خود نگه می دارد و اغلب برای راحتی بیشتر از مواد نرم و قابل کشش ساخته شده است.
که موقعیت سرپوش را بسته به اندازه صورت فیکس می کنند. اغلب برای کسانی که عادت به تنفس دهانی هنگام خواب دارند استفاده می شوند.
اجزای دستگاه سی پپ، شماره ها مطابق شماره داخل متن هستند.
یکی از وسایل جانبی این دستگاه می باشد که برای اکثر بیماران مورد نیاز بوده، طبق توصیه پزشک خریداری می شود. البته لازم به ذکر است که برخی از دستگاه های سی پپ و بای پپ دارای محفظه مرطوب کننده داخل خود هستند و نیاز به خرید مرطوب ساز جداگانه نیست. پیش از خرید حتما با پزشک معالج و فروشنده در این باره مشورت نمایید.
مرطوب کننده سی پپ به بیمار کمک می کند تا از خشکی دهان (که تقریباً 40٪ بیماران CPAP تجربه می کنند) همراه با خشکی مجاری بینی، آبریزش بینی، زخم و ترک خوردگی لب ها، سردردهای سینوسی و خونریزی بینی جلوگیری کند. همه این مشکلات با انجام یک کار ساده که بینی ما به طور معمول انجام می دهد، حل شدنی است. هنگامی که به طور طبیعی نفس می کشیم، بینی به عنوان رطوبت ساز عمل کرده، هوای استنشاق شده را مرطوب و گرم می کند تا به دمای بدن برسد. بنابراین تنفس راحت تر شده، به بافت های ظریف مجاری تنفسی و ریه های ما آسیب نمی رسد. به عبارتی دیگر هوایی که از طریق دستگاه سی پپ وارد دستگاه تنفسی می شود به رطوبت نیاز دارد، زیرا با فشار و سرعتی از بینی عبور می کند که بینی بیمار فرصت مرطوب و گرم کردن هوا را ندارد. رطوبت ساز دستگاه سی پپ خصوصاً در مورد کسانی که در آب و هوای سرد و یا خشک زندگی می کنند و همچنین برای بیمارانی که نیاز به جریان فشار بالایی دارند، ضروری است.
رطوبت سازها با دو مکانیسم استفاده و عدم استفاده از گرما، کار می کنند و بر این اساس تقسیم بندی می شوند.
1)اگر دما یا میزان رطوبت دستگاه رطوبت ساز سی پپ یا بای پپ شما خیلی کم باشد، ممکن است هنوز علائم مربوط به خشکی را تجربه کنید. بنابراین حتما برای تنظیم درجه آن از پزشک خود مشورت بخواهید.
2)دومین مشکل هنگامی اتفاق می افتد که هوای گرم و مرطوب درمسیر خود تا ماسک، داخل لوله خنک شده و وقتی به صورت بیمار و زیر ماسک می رسد به صورت قطرات آب ظاهر می شود. با استفاده از یک لوله گرم شده و تنظیم درجه حرارت شلنگ و همچنین تنظیم میزان بخاری که رطوبت ساز سی پپ تولید می کند، می توان از این اتفاق جلوگیری کرد. بنابراین اهمیت تنظیم رطوبت ساز با توجه به دمای محیط و نیاز بیمار ضروری است و حتما باید توسط پزشک معالج مشخص گردد.
دستگاه های CPAP و BiPAP هر دو نوعی دستگاه بر پایه تهویه فشار مثبت هستند. هر دو هوای تحت فشار تولید کرده و از طریق شلنگ و ماسک آن را به مجرای تنفسی بیمار هدایت می کنند. همچنین این دستگاه ها از ماسک، شلنگ و سایر لوازم جانبی یکسان استفاده می کنند.
بیمار درحال استفاده از دستگاه سی پپ، ماسک نازال
دستگاه های CPAP یک فشار قابل تنظیم بین 4 تا 20 سانتی متر آب (واحدی برای اندازه گیری فشار هوا) ایجاد می کند. تنظیمات دستگاه سی پپ باید اساس نظر پزشک و با بررسی کامل انجام شود، زیرا افراد مختلف به فشار هوای متفاوتی نیاز دارند. صرف نظر از اینکه بیمار در حال دم یا بازدم باشد، دستگاه سی پپ با توجه به تنظیمات، فشار هوا را در فواصل مشخص شده وارد مجاری تنفسی بیمار می کند. در حالیکه دستگاه بای پپ با ایجاد فشار هوای 4 تا 25 سانتی متر آب، هم در حین دم و هم بازدم فشار هوا را وارد مجاری تنفسی می کند. در دستگاه بای پپ فشار بازدم توسط فرد قابل تنظیم نیست و توسط خود دستگاه (کمی کمتر از فشار کلی تنظیم شده) محاسبه می شود. در انواع اتوماتیک این دستگاه ها، تنظیم فشار هوا به صورت خودکار و بر اساس الگوی تنفسی بیمار انجام می شود.
دستگاه های سی پپ در انواع قابل حمل نیز طراحی شده اند، اما دستگاه بای پپ برای استفاده در منزل است.
هر کدام از این دو دستگاه برای بیماران خاصی مناسب است. دستگاه سی پپ عموما برای بیماران مبتلا به آپنه خواب انسدادی کاربرد دارد. اما دستگاه بای پپ برای بیماران مبتلا به آپنه خواب مرکزی، برخی بیماران قلبی، ریوی و عصبی که به پشتیبانی از مجاری هوایی در هنگام خواب نیاز دارند، مناسب تر است.
تفاوت دستگاه بای پپ و سی پپ
اگر دستگاه بای پپ یا سی پپ مجهز به سیستم رطوبت ساز باشد، ابتدا باید این بخش با آب مقطر و در میزان مشخص شده پر شده، به دستگاه متصل شود. سپس سایر اجزا را مطابق با بروشور سازنده به یکدیگر متصل نموده با توجه به دستور پزشک تنظیمات دستگاه سی پپ یا بی پپ را انجام دهید. عموما این دستگاه ها نشتی هوا از کناره های ماسک را نشان می دهند که بسیار با اهمیت است.