محصولی یافت نشد بیشتر تلاش کنید!
در شرایط اورژانسی یا حین برخی از عمل های جراحی، بیمار نیاز به تزریق خون اضافه دارد. بانک های ذخیره کننده خون، آن را دمای پایین نگهداری می کنند تا از تجزیه گلبول های قرمز و واکنش های شیمیایی درون خون جلوگیری کنند و خون را برای مدت زمان طولانی تر نگهداری و ذخیره نمایند. دستگاه وارمر خون (Blood Warmer) راه حلی برای گرم کردن خون و سایر مایعات تزریقی، به صورت همگن و رساندن دمای آن به حد مطلوب (عموما 37 درجه سانتی گراد) می باشد. در واقع، کاربرد دستگاه بلاد وارمر، راهی برای جایگزینی سریع خون بدون آسیب رساندن به خون و اجزای اصلی آن است.
این وسیله جهت گرم کردن کیسه خون و مایعات، قبل از تزریق به بدن مورد استفاده قرار می گیرد و بیشترین کاربرد آن در مواقع اورژانسی، اتاق های عمل و بخش مراقبت های ویژه به منظور جلوگیری از هیپوترمی است. زمانی که بدن انسان به اندازه ای گرما از دست بدهد که توانایی جایگزینی این گرمای هدر رفته را نداشته باشد، هیپوترمی رخ می دهد. دستگاه بلاد وارمر با استفاده از مبدل حرارتی و برنامه های پیشرفته کنترلی، دمای خون را به حد مطلوب رسانده آماده انتقال به بدن بیار می سازد.در صورت عدم استفاده از دستگاه وارمر خون و تزریق خون سرد به بدن هیپوترمی رخ می دهد که یک مورد اورژانسی است و عواقب خطرناکی (حتی مرگ) در پی دارد. از طرف دیگر در صورت کاربرد اشتباه وارمر و افزایش دمای خون بیش حد مجاز، نه تنها سلول های قرمز خونی و برخی پروتئین های خون از دست می روند بلکه در هنگام تزریق رگ ها آسیب می بینند. بنابراین اطلاع از چگونگی استفاده از دستگاه گرمکن خون بسیار مورد اهمیت است. در برخی از انواع دستگاه وارمر خون امکان تنظیم میزان سرعت انتقال خون نیز امکان پذیر است. کاربرد دستگاه وارمر خون به خصوص زمانی که بیمار نوزاد یا مسن است یا بیمار به تزریق و جابجایی 50 درصد از مایعات بدن خود نیازمند است، بسیار حائز اهمیت می باشد.
در قدیم برای گرم کردن خون، کیسه خون را به دیوار وصل می کردند یا آن را در آب ولرم قرار می دادند که راه های مناسبی نبوده گاها موجب ایجاد عفونت می شد. به طور کلی سه روش اصلی برای گرم کردن خون وجود دارد که انواع دستگاه های وارمر خون از آن استفاده می کنند:
با استفاده از روشهای غوطه وری، لوله های حاوی خون از حمام های آب گرم عبور می کنند. این لوله ها دیواره ای نازک تر و با ظرفیت انتقال حرارت بیشتر دارند. لوله های بلند که برای تبادل حرارت کافی لازم هستند، کارایی این سیستم را در هنگام انتقال سریع محدود می کنند. اگر درگاه های خروجی خون با آب آلوده در حمام ها تماس داشته باشند، خطر عفونت وجود دارد. در این روش خون را با آب گرم به دمای 38 درجه می رسانند اما این روش خیلی کارآمد نیست و امروزه منسوخ شده است.
در این روش قابلیت انتقال حرارت مواد افزایش یافته و افزایش دما تا 41 درجه سانتیگراد را امکان پذیر می کند. درجه حرارت مورد نظر را می توان تنظیم کرد. در این روش، خون از کیسه خون به درون کیسه مخصوصی جریان می یابد. این کیسه بین دو صفحه حرارتی قرار می گیرد و دمای آن به صورت همگن افزایش می باید. (کیسه ای که داخل وارمر قرار میگیرد قطر کمی دارد و شیار های لوله مانند جهت حرکت خون در آن تعبیه شده است.) از مزایای این روش نسبت به مورد قبلی این است که با گرم شدن توسط گرمای خشک و صفحات داغ آلومینیومی، عفونت رخ نمی دهد.
دستگاه وارمر خون از نوع خشک
شکل کیسه ای که بین دو صفحه وارمر خشک قرار میگیرد. یکی از لوله ها به جریان خون کیسه و دیگری به بدن بیمار متصل است.
این دستگاه گرمکن در مسیر خون در حین عبور از لوله به سمت رگ بیمار، قرار میگیرد و آن را به دمای مورد نظر می رساند. این نوع از وارمر ها در حالتی که به حجم بالای خون و همچنین سرعت بالا در افزایش دما نیاز است، کارآمد نیستند.
وارمر خون از نوع لوله تزریق
به طور کلی اجزای یک دستگاه بلاد وارمر به شرح زیر است:
1)صفحه گرمایش پیشرفته که گرم کردن سریع، یکنواخت و کارآمد مایعات را تضمین می کند.
2)مدار گرمایش بهینه با سنسور دمای مایع
3)یک سنسور درجه بندی شده گرما
4)کنترل میکروپروسسوری (کنترل دیجیتال برای دمای دقیق)
5)صفحه نمایش برای کنترل دما و کارکرد دستگاه
6)بعضا دارای مکانیسم هشدار دهنده منحصر به فرد برای افزایش بیش از حد دما
7)دکمه کاهش و افزایش دما
قبل از استفاده از دستگاه ابتدا باید کامل مورد بررسی قرار گیرد به این منظور تکنسین باید با دنبال کردن دستورالعمل های سازنده دستگاه را کنترل و روشن نماید تا از کارکرد صحیح دستگاه اطمینان حاصل کند. پس از روشن کرد دستگاه، چک کردن دمای آن و سیستم های هشدار دما، بسته به نوع دستگاه جریان خون وارد آن می شود. در حین انجام کار نیز، تکنسین موظف است دمای آن را مرتب مانیتور نماید. در صورت استفاده نادرست از این وسیله خطر افزایش بیش از حد دمای خون و همولیز و همچنین ایجاد حباب در خون و در نتیجه آمبولی وجود دارد.